W świetle przepisów Kodeksu cywilnego do spadku można zostać powołanym tylko na dwa sposoby:
1) na mocy ważnego testamentu,
2) wskutek działania przepisów ustawy Kodeks cywilny.
Przedmiotem dziedziczenia może być każde prawo i rzecz majątkowa, dotyczy to więc także i gospodarstwa rolnego. Dotychczasowy problem z dziedziczeniem gruntów rolnych polegał na znaczącym ograniczeniu potencjalnych spadkobierców – głównie do osób, które udowodniły posiadanie kwalifikacji rolniczych lub stosownego wykształcenia.
Na wstępie należy wskazać, że gospodarstwo rolne to grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.
Zgodnie z prawem polskim do dziedziczenia z ustawy gospodarstw rolnych obejmujących grunty rolne o powierzchni przekraczającej 1 ha stosuje się przepisy dotyczące dziedziczenia na zasadach ogólnych z pewnymi zmianami. Faktycznie taki zapis oznacza, że nabycie w spadku nieruchomości rolnej następuje tak samo, jak w przypadku nabywania innych praw i przedmiotów pozostawionych przez zmarłego z pewnymi ograniczeniami.
Warunki ustawowe dziedziczenia stanowią, że spadkobiercy dziedziczą z ustawy gospodarstwo rolne, jeżeli w chwili otwarcia spadku do lutego 2001 r.:
1) stale pracują bezpośrednio przy produkcji rolnej, albo
2) mają przygotowanie zawodowe do prowadzenia produkcji rolnej, albo
3) są małoletni bądź też pobierają naukę zawodu lub uczęszczają do szkół, albo
4) są trwale niezdolni do pracy.
Powyższe wymagania nie mają zastosowania do dziedziczenia gospodarstw rolnych gdy otwarcie spadku nastąpiło po lutym 2001 r.
Podkreślenia wymaga, iż najkorzystniejszą formą przekazania nieruchomości rolnej w spadku jest zapisanie jej w testamencie na rzecz oznaczonej osoby. W tym przypadku przyszły spadkobierca nie musi martwić się w zasadzie o żadne dodatkowe formalności związane z nabyciem takiego majątku.